Rüya Bilmecesi 17

Önceki postada iki rüya gördüğümden bahsettim ki ilkini de anlattım. Şimdi geldi sıra ikincisine.

İkinci rüyamı daha birkaç saat önce gördüm. Rüyamın başlangıcında geçenlerde Antalya'da tatile gittiğim yerdeyim. Şu an tam hatırlayamadığım birşeyler olduktan sonra kendimi bir helikopterde havalanırken buluyorum. Helikopterin arka tarafında oturuyorum. Yanımda birileri var ama hiçbirini tanımıyorum. Helikopter havalanıyor ve yavaş yavaş hızlanarak yol almaya başlıyor. Başta deniz üstünde giderken dağlara doğru yöneliyor. Bu arada oturduğum yerde iki yandaki kapı da açık ve haliyle rüzgar feci bir şekilde yüzümü acıtıyor. Helikopter tüm hızıyla dağların arasında ilerlerken açık kapılardan iki kişi uçarak giriyor. Girenlerden biri Yiğit. "Oh lan yetiştik." diyor sonra şöyle bir bakıyor içeri, "Oturacak yer yokmuş amuagoyim." diyip tekrar açık kapıdan uçuyor. Diğer adam da peşinden. Bir süre daha helikopter yola devam ettikten sonra dışarıda inanılmaz bir kar fırtınası başlıyor. Karlar açık kapılardan helikopterin içine doluyor ki o üşüme hissiyatını şu an bile hissediyorum.

Kar fırtınasının içinde nereye gittiğini bilmediğim helikopterimiz ilerlerken kapıdan uçarak beyaz bir kitle giriyor. Hafif silkelenince bu kitlenin karla kaplanmış Yiğit olduğunu görüyorum. "Götüm dondu oğlum az kay da ısınayım." diyor. Oturduğum yerde kayarak yer açıyorum. Oturuyor yanıma. "Sen nasıl uçuyorsun lan?" diyorum. "Bilmiyorum ki uçuyorum çok zevkli lan sen de gelsene." diyor. Gitmek, ben de uçmak istiyorum ama kollarımı kıpırdatamadığımı hissediyorum. "Kollarımı oynatamıyorum yoksa uçardım." diyorum. "İyi sen bilin." diyerek tekrar açık kapıdan kar fırtınasına doğru uçuyor. Yine bir zaman atlaması yaşıyoruz ve kendimi rüyanın başladığı yerde havuz başında buluyorum. Uçtaki bir tarafta şezlongda babam oturmuş gazete okuyor. Yanına doğru yürüyorum, tam varacakken uyanıyorum.