Yağmur Rengi

"Sık düşünü" dedi kız. Yağmurlu bir sonbahar öğleni yer yer sararmaya başlayan çimenlikli tepede uzanmış kara bulutların üzerlerine ağlamasını izliyorlardı. Yağmur damlaları yüzünden gözlerini tam açamadıkları için tamamen kapatıp düş kurmaya başladılar. Elleri birleşikti. Islanmaları, yattıkları yerin çamurlaşmaya başlaması, belki de hasta olacak olmaları hiç umurlarında değildi. O anda maddesel varlıklarıyla değil düşlerindeki uzayda yaşıyorlardı.

Kız düşünde ilk tanıştıkları yerdeydi. Çocuk yine önündeki sandalyede oturuyordu. Acaba omzuna dokunup "Pardon sence ruhumun rengi ne?" diye sormasaydı, çocuk "Yağmur rengi" demeseydi çocuk onunla tanışır mıydı? Çocuğun onunla nasıl tanışıcağını düşledi kız. O cevabı veren birinin ilk sorusu da heralde normal olmazdı. Düşledikleriyle eğlenirken kirpiklerinden süzülen yağmur suları içine bir miktar tuzlu su karıştı. Tanışmama ihtimallerini düşlemeye başlamıştı. Uzun zamandır onsuz bir hayatı düşünmüyordu. Sadece düş olarak bile olsa onsuzluk hissi vücudunu hiç kimsenin acıtamayacağı kadar acıtmıştı.

Çocuk kızın yanağında süzülenleri görmedi. Fakat elini tutan elden ruhuna geçen bir his bir tuhaflık olduğunu farketmişti. Gözünü açmadan düşünü daha da sıkmaya başladı. Kızın hislerini içinde hissetmeye çalışıyordu. Çok zamandır bunu fiziksel temasta olmadıkları zamanlarda bile yapabiliyordu ama bu sefer olmuyordu. Sanki avucuna deyen derinin sahibini bilmiyordu. Kızın elini daha sıkı tutmaya başladı. Sıktıkça, kolundaki damarları bütün gücüyle koşan bir atın damarları gibi ortaya çıktıkça kızın eline daha da yabancılaşıyordu. Adeta avucunda bir buzu sıkıyormuş gibi daha sıkı tutmaya çalıştıkça parmak aralarından sızıp kayboluyordu. Sonunda gözlerini açtı. Kızgın, üzgün bulutlar yağmaya devam ediyordu. Yüzünü kıza döndü.

"Pardon sence ruhunun rengi ne?" dedi çocuk. Kız kırmızı gözlerle çocuğa bakarken "Artık yağmur dindi." dedi. Çocuk bir şey demeden yattığı yerden kalktı ve kıza bakmadan uzaklaşmaya başladı. Yağmur yağmaya devam ederken kızın ruhundaki gökkuşağı çocuğa uzanıp onu geri çekmek ister gibiydi...

Belki devam eder...