Coriolanus

Sizi adi köpek sürüsü! Siz konuştukça burnuma,
Çürümüş bataklıklardan yükselen iğrenç dumanlar geliyor;
Gömülmeden yer üstünde kalmış,
Soluduğum havayı bozan pis kokulu insan leşleri
Benim için ne kadar değerliyse,
Sizin sevginiz de o kadar değerli.
Ben sizi sürüyorum!
Olanca şaşkınlığınızla burda kalın!
Dilerim her cılız söylenti yüreğinizi titretsin!
Düşmanlar üstünüze geldiğinde,
Tolgalarının tepesinde sallanan tüyler
Yılgınlık estirsin içinize!
Sizi savunanları sürgün etme gücünü hiç yitirmeyin;
Ta ki, kendi başına gelmeden
Hiçbir şeyi kavrayamayan cehaletiniz,
Şehirde, yine kendinizin en büyük düşmanı olan
Sizlerden başka kimseyi bırakmasın
Ve sonunda hepinizi bir başka ulusa,
Tek bir kılıç sallamalarına gerek kalmadan
Sefil bir halde tutsak düşürsün!
Sizin yaşadığınız şehirde yaşamak züldür benim için;
İşte o şehre arkamı dönüp gidiyorum.
Yaşanacak başka yerler de var!

-Caius Martius Coriolanus (William Shakespeare)