Amatörden Bank Asya'ya

Dünkü programımızı yazmıştım. Akşama da maçların hikayesini yazarım demiştim ama bugüne kaldı artık sağlık olsun. Çok güzel bir gün olduğunu belirtip yazıya geçebilirim.

Sıkıntılı havayla evde yeterince daralan bünye biraz da erkenden atar kendini dışarı. Vefa Stadı'na vardığımda bazıları evinden daha yeni çıkarken bazıları daha otobüstedir. Etrafta gezinmeye başlayınca Karşıyaka'lıları görürüm. Karşıyaka - Karagümrük kardeşliği sonucu akşamki maç için İzmir'den gelen Karşıyakalılar Karagümrük'ün içinde, lokalinde konaklamaktadırlar. Ortam tamamen yeşil-kırmızı-siyah. Vefa maçı başlamaya yakın Yiğit gelir stada tam o anda liseden arkadaşlarla karşılaşırız gireriz stada. Vefa atkılarımızı da boynumuza takmayı unutmayız tabi ki. Maç hazır beklerken maça girelim demiş olan Karşıyakalıların Vefa'ya verdiği destekle başlar. Bu sırada Sirius aramıza katılır. Oyun ortada giderken ne yazık ki göremediğim ve sanırım çevremdekilerin de görmesine engel olduğum bir golle Vefa'mız 1-0 öne geçer. Maç devam ederken Yiğit Karşıyaka'lı biriyle muhabbeti koymuştur. Hedef belli, akşamki maça KSK tarafından gireceğiz. Bu arada Vefa'mız bir gol daha bulur 2-0. Golü atan oyuncunun sevinci gerçekten görülmeye değerdi. Devre olur, çıkıp dışarıya akşamki maç için
biletlerimizi alırız. Yine bir atkı alışverişi yaptıktan sonra tekrar tribün. İkinci yarı sıkıcı bir oyunla başlar. İyice sıkılan ve tribün yapmak isteyen bünyeler daha fazla dayanamaz. Çoluk çocuğun elinde oyuncak olmuş davul Kaptan Orta Kapı'ya geçer. Önce 6-7 kişiyle tezahuratlara başlarız. Bizim sesimiz adeta bir çağrı gibi olmuştur. Karagümrük gençleri, Vefa'lı amcalar da bize katılır. İkinci yarı gayet güzel bir tribün oluşur bir anda. "Buraya buraya bizim takım buraya!" Vefa 2-0 galip.

Günün ikinci yarısına ikinci yazıyla devam edelim de yazı çok uzun gözüküp göz korkutmasın.